در خوبی تو نقصان یک موی نبینم
اینست که با مهر کست روی نبینم
هیهات که از وصل تو من طرف نبندم
از دیده به رخ گر همه شنگرف ببندم
بردی به فسون دل زکف عشق پرستان
دستان تو ای بس که بگویند به دستان
حسنی نه که آن را تو دل آزار نداری
صد حیف که پروای دل زار نداری